İstikrarıma sağlık! 17 gündür diyet miyet gırına gidiyorum. Akşam yemeği olarak salata yedim ilk defa. Şu an çok tokum ama sevgili kardeşin evde uyguladığı psikolojik baskı bitmek tükenmek bilmiyor. Kalkmış şu saatte Burger söylemiş.
Ateş seni çağırıyor diyen reklamını düşündüm bir an. Adamlar boşuna dememiş "ateş seni çağırıyor" diye. Aslında kalori seni çağırıyor! O sağlıklı yemek cennetinden çık, her kötü şeyin cezbedici yanı olduğu gibi yemeklerin bol kalorili cehennemine gel diyor zebani sesli herif.
17 günün sonunda evet tamda az önce bir tanecik ama sadece bir taneciiiiik! Patates yedim. Artık nefsimi köreltmenin vakti gelmişti. Yediğim an yaşadığım tutkulu duyguları, damağımda olan partileri, tuzun nişasta ile olan aşkını anlatamam. Tamam doğruları söylemenin vakti geldi!
Tek patates aşırı tuzlu geldi. Ayrıca tamamen yağ tadından oluşuyordu. Özlediğim patates bu olamazdı. Halbuki önceleri ne iyi anlaşırdık kendileriyle. Demek hiç bir şey vazgeçilmez değilmiş. Demek patates kızartmasını bile beğenmediğim günleri görecekmişim. Demek salatayla karnım şiş olabilirmiş.
Zorlu geçen 17. günün sonunda kilo verdim demek isterdim ama maalesef veremedim! Sadece yeni aldığım ama içine neredeyse girmek için özel bir efor sarf ettiğim elbiseyi denediğim zaman, düğmelerini bile açmadan çok rahatça giyebildiğimi duyurmaktan gurur duyarım.
Bekle beni seksiy badiy ben geliyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder